Keer op keer merk ik het. We zitten allemaal veel in ons hoofd. We denken na over alles, dat is onze kracht. Wij, mensen, hebben zelfbewustzijn gekregen en gebruiken dat graag. En hoe doen we dat? We vinden van alles van ons zelf (en anderen). Een aantal voorbeelden:
Anderen vertel ik graag dat beide opties goed zijn. En, ja dat vind ik ook, met heel mijn hart -voor hen-. Kijk ik naar mezelf, ben ik veel beter in de eerste optie, zodra het tweede aan de orde is, ben ik niet meer trots, en geef ik mezelf die prachtige eigenschappen niet. Ik vind mezelf laf, een sukkel, een zeikerd en vooral een zwakkeling. En ik ben daarin niet alleen. Durf jij bewust naar jezelf te kijken, te luisteren? Mag jij trots te zijn op je beslissingen?
Wat kun je doen als je wel trots wilt zijn, maar als het je niet lukt? Kom dan eens uit je hoofd! Leer luisteren naar wat je nog meer bent (gevoel, lichaam).
