Afgelopen zaterdag was ik op een symposium van stichting hoogbegaafd: HOOGBEGAAFD VAN JONG TOT OUD: EEN LEVEN LANG IN ONTWIKKELING. Ik heb genoten van alle verhalen en het heeft mijn wereld weer een beetje op z’n kop gezet. Iedereen die hoogbegaafd is, meer over hoogbegaafdheid wil weten of hoogbegaafdheid onzin vind, raad ik aan ook eens te komen! Meer weten, lees dan verder.
De rode draad
De rode draad in de verhalen was: opgroeien in een maatschappij waarin je je anders voelt en toch je talenten zo goed mogelijk inzetten. De sprekers hadden stuk voor stuk een onophoudelijk enthousiasme voor het willen verbeteren (van organisatie, mensen, jezelf) en werden allemaal geconfronteerd met de muren die je daarin tegenkomt.
Op de tweede plaats werd me, uit ieder verhaal, duidelijk dat alles mogelijk is. Dat je alles kunt worden wat je maar wilt, zolang je buiten de kaders durft te denken.
Taboe
Dat er nog een taboe heerst over hoogbegaafdheid is me erg opgevallen. Ik heb uitgebreid rondgevraagd waarom mensen aanwezig waren bij het symposium en vaak was de eerste reactie ‘de kinderen’. Later kwam er vaak stamelend en voorzichtig achteraan dat ze misschien ook iets over henzelf probeerde te ontdekken.
Maar dat taboe slaat echt nergens op! Kun jij er wat aan doen dat je zo geboren bent? Nee! Het enige waar je wat mee kunt is met je gedrag en met wie je bent als mens. Schaam je vooral niet voor wie je bent. Accepteer het. Van mij hoef je het niet van de daken te schreeuwen, maar.. ontken jezelf alsjeblieft ook niet.
Intelligentie en gestoord zijn
Wat blijkt, aldus Willy de Heer, sinds de romeinse tijd worden heel slimme mensen onder één dak geschaard met gestoorde mensen, iets wat nog steeds zo bekeken wordt, want wie heel slim is, daar zal ook wel ergens iets mis mee zijn (je kunt immers niet alles mee hebben). Wat vind jij?
Perfectionisme is een manier om jezelf niet te laten zien
Frans Corten kwam met een opmrrking (niet van hemzelf zei hij) die me meteen greep: Perfectionisme is een manier om jezelf niet te laten zien. Je wordt immers minder onthouden als je geen fouten maakt. Zeg nou zelf, de fouten in dit stuk blijven je waarschijnlijk meer bij, dan de rest. Dat is ook waar we op afgerekend worden: de fouten. Geen fouten maken = niet opvallen.
Maar, zei mijn zoon (10) terecht, je kunt toch ook perfectionistisch zijn om juist wel op te vallen? Dus ik vroeg hem: waarom vind jij het dan vervelend om fouten te maken? Tja, dat was toch wel zodat er geen (nare) reactie op zijn werk kwam. Hij moest toegeven dat het waar was.
Tools om te ontdekken wat je wilt
Sonsoles Alanso kwam aan het einde van haar verhaal met een paar top-tips om uit te zoeken wat je nou eigenlijk wilt met je leven. Beantwoord bijvoorbeeld de volgende vragen:
Wat wil ik allang?
Wat wil ik allang dat er niet is?
Wat wil ik als geld/macht geen rol speelt?
Een andere tip was het maken van een mindmap met drie peilers: waar krijg je energie van, waar krijg je plezier van en waarvan raak je in flow.
Derde tip: maak duo’s van worden die klaarblijkelijk niets met elkaar te maken hebben en maak de verbinding. Ik dacht aan Coaching en Schrijven.. en hup associëren maar.
Vreemde gewaarwording
Het was een vreemde gewaarwording om met 150 andere hoogbegaafde mensen onder een dak te zijn. Maar tegelijkertijd ook heel gewoon. We zijn ook allemaal mensen, gewone mensen met een talent dat we wel of niet inzetten.