Op twee augustus 2019 kreeg ik van mijn schoonmoeder een boek: Midlife van Maureen Brady. De ondertitel van dit boek: meditaties voor vrouwen. Een boek dat ik nooit zelf gekocht zou hebben. Het boek is uit 1996, dat was dus 24 jaar geleden. Als ik het goed heb was zij toen 50. Tien jaar ouder dan ik nu. Ik ben benieuwd naar de tijdsgeest, de lessen en de ontdekkingen die ik ga doen. Het boek is verdeeld in 365 dagen mijn doel: iedere dag een bladzijde.
7 augustus: perspectief
De strekking van deze dag is meegaan met de tijd of accepteren dat tijden veranderen. En boy, how times change… De spreuk van de dag: vandaag ben ik me bewust van de verschillen tussen de cultuur van de jeugd en die van mij.
Muziek
Kijkend naar muziek begon ik toen ik een jaar of 12, 13, 14 was mijn eigen muzieksmaak te ontwikkelen. Het begon met de New Kids On The Block. Verliefd of de muziek en op een van de zangers. Op mijn vijftiende veranderde dat meer in meer in alternatieve muziek, ik herinner me ‘black hole sun’ van Soundgarden en dat ontwikkelde zich in gitaarmuziek die mijn ouders niet om aan te horen vonden. Ik heb me toen voorgenomen om altijd op de hoogte te blijven van muziekstromingen en interesse te houden in muziek, ook in de toekomst.
Kijkend naar muziek begon ik toen ik een jaar of 12, 13, 14 was mijn eigen muzieksmaak te ontwikkelen. Het begon met de New Kids On The Block. Verliefd of de muziek en op een van de zangers. Op mijn vijftiende veranderde dat meer in meer in alternatieve muziek, ik herinner me ‘black hole sun’ van Soundgarden en dat ontwikkelde zich in gitaarmuziek die mijn ouders niet om aan te horen vonden. Ik heb me toen voorgenomen om altijd op de hoogte te blijven van muziekstromingen en interesse te houden in muziek, ook in de toekomst.
Dat is gruwelijk mislukt. Ik luister nog steeds 3fm, waarschijnlijk door de overtuiging die ik als puber had en de muziek die ik daar hoor vind ik leuk. Maar ik ken niet meer alles en als ik soms in de kroeg sta komt er muziek van Nederlandse bodem voorbij waar ik mijn best niet eens voor wil doen.
Ik kijk reikhalzend uit naar de dag dat mijn kinderen zich storten in een band en er volledig voor gaan. En dan mag het er best een zijn die ik niet begrijp.
De vraag is, doet muziek nog wat het vroeger deed. Je kocht één plaat, cassette, CD en daar deed je het dan mee. Want je kon niet alles hebben. Tegenwoordig worden kinderen (en volwassenen) op hun wenken bedient met alles wat ze willen door diensten als spotify en netflix (en nog veel meer). Dat verandert de kinderen op een manier die mijn generatie al niet meer snapt. Iets dat ik probeer als ‘anders’ te zien, maar toch ook soms bekijk met een blik van ‘voeger was alles beter’.
De constante prikkels, de constante verleiding, hoe ga je daar mee om als ouders? Wat leer je je kinderen over dingen die je zelf anders hebt geleerd? En wat leer je er zelf van. Hoe moet ik omgaan met die verleiding?
Verschil
Ik ben dus niet bij de tijd gebleven, niet in alles. En dat is goed. Het is goed dat er verschil is. Daar leer ik iedere dag nog van.
Eigenlijk is er geen verschil. Toen dit boek 24 jaar geleden uitkwam, kampten de mensen met de zelfde dingen. Toen mijn ouders kinderen kregen, kampten zij ook met dezelfde vragen. Times change?